پوسیدگی سیاه انگور

عامل بیماری: Guignardia bidwellii

علایم بیماری:

در اواخر بهار لکه های متعدد گرد و پراکنده به رنگ قرمز در برگها ایجاد می شود.

لکه ها غالبا در سطح رویی برگ ودر بین رگبرگها ایجاد می گردند.

زمانی که اندازه لکه ها به 2 تا 3 میلیمتر می رسد به رنگ قهوه ای یا خاکستری با حاشیه ی

سیاه در می آ یند.

Phyllostct در سطح لکه ها پیکنیدیوم های جنس به صورت نقاط سیاه به شکل حلقه نزدیک به

حاشیه لکه های قهوه ای ایجاد می گردند.

روی شاخه- پیچک – دمبرگ - محوراصلی و رگبرگها لکه هایی فرو رفته به رنگ بنفش مایل به

سیاه ظاهر می شوند و حاوی پیکنیدیوم های پراکنده هستند.

لکه ها روی حبه های انگور نیز در زمانی که رشدشان به نصف رسیده باشد بوجود می آیند.

این لکه ها در ابتدا تقریبا سفیدند ولی به زودی با یک حلقه قهوه ای با حاشیه

سیاه احاطه می شوند.

پیکنیدیوم های سیاه نیز در سطح لکه های حبه انگورایجاد می گردند.

در نهایت تمام حبه ها به سرعت پوسیده و چروکیده شده و به رنگ سیاه در می آیند.

چرخه بیماری:

زمانی که هوا مرطوب است ، ascospores تولید و در سراسر بهار و تابستان منتشر شد باعث

عفونت اولیه است.

قارچ پوسیدگی سیاه و سفید نیاز به آب و هوای گرم برای رشد مطلوب نیاز دارد.

آب و هوای خنک رشد آن را کند می کند.

یک دوره 2 تا 3 روز پس از باران ، نم نم باران ، و یا مه نیز مورد نیازاست برای عفونت.

تحقیقات نشان داده است که ascospores منبع مهمی از عفونت اولیه در بهار هستند.

بهار در خلال آب و هوای مرطوب ، pycnidia "در بافت های آلوده جذب آب و conidia فشرده خارج میشه.

" Conidia نیزدر صورت تصادفی اتفاقی با آ ب باران میتواند هر گونه بافت جوان را در کمتر از 12

ساعت در دمای بین 60-90 درجه آلوده است.

 ضایعات قهوه ای نسبتا کوچک بر روی برگ های آلوده توسعه  میابد.

و در عرض چند روز بدن کوچک سیاه و سفید کروی مانند(pycnidia) از آنها برآمده میشود..

طویل ضایعات سیاه و سفید بر روی دمبرگ بیشتر میشه.

و در نهایت ممکن است این اندام ، کمربند مانندباعث آسیب دیده برگ wilt.Shoot ودر نهایت

باعث ایجاد عفونت شود.

این ضایعات ممکن است به شکستگی ساقه توسط باد ، و یا در موارد شدید ، ممکن است

کشتن شاخه های جوان altogether4 بیانجامد

عفونت میوه جدی ترین مرحله از این بیماری است و ممکن است منجر به از دست دادن قابل

توجه اقتصادی میشود.

که در نهایت انگور به چروک شدن و تبدیل به سخت بدن مانند کشمش سیاه تبدیل میشود.

 

مبارزه:

سمپاشی موستان ها در سه بار با به کارگیری بنومیل یا فربام دو درهزار درست قبل از

شکوفه دهی و بلا فاصله بعد از شکوفه دهی وهمچنین دوهفته بعد از سمپاشیدوم بیماری را

کنترل می کند.

کاپتان فولیت تریادیمفون و قارج کشهای مسی نیز علیه این بیماری موثرند.